معرفی آپشن های خودرو بخش سوم

انواع آپشن‌های موجود در خودروها

بخش تجهیزات داخلی

این بخش شامل 17 مورد از آپشن های پرکاربرد می باشد که در هر پست 5 الی 7 عدد از آنها به شما عزیزان بطور کامل معرفی می گردد..

 

13. آرامش خاطر با سیستم Sync فورد :

 

کمک های اورژانسی فورد که از سال 2009 بخشی از سیستم اختصاصی SYNC این خودروساز آمریکایی به شمار می‌رود، از جمله تجهیزات کاربردی است که اگرچه رانندگان امیدوارند هیچگاه از آن استفاده نکنند، اما باعث آرامش خاطر آنان نیز می‌شود. اکثر افراد پس از تصادف دچار بهت و حیرت می‌شوند و نمی‌دانند دقیقا چه اتفاقی افتاده است؛ در این مواقع، معمولا یک نفر نیز با صدای بلند اعلام می‌کند که با اورژانس تماس بگیرید.

حال کمپانی فورد در برخی محصولات خود این امکان را فراهم آورده است که در صورت باز شدن کیسه هوا هنگام تصادف، پمپ سوخت غیر فعال و به صورت خودکار با اورژانس محلی تماس گرفته می‌شود. در صورتی که سرنشین نتواند صحبت کند، سیستم SYNC با اپراتور واحد اورژانس صحبت کرده و وقوع تصادف را اعلام می‌کند. یکی دیگر از ویژگی های جالب توجه این سیستم این است که  چنانچه راننده تلفن همراه خود را نیز با سیستم SYNC هماهنگ سازد، هر زمان وارد خودرو شود این دو دستگاه به صورت خودکار به هم متصل و آماده ی کار می‌شوند. بدین ترتیب، اپراتور اورژانس می‌تواند به راحتی محل تصادف را شناسایی و نیروهای امدادی را به آنجا اعزام کند. همچنین، شما می‌توانید به صورت مستقیم با اپراتور صحبت کنید و وی را از شرایط جسمانی خود مطلع سازید.

یکی از مشتریان فورد که دچار تصادف شده بود، در خصوص سیستم SYNC می‌گوید: "گمان می‌کردم این سیستم تنها در کلیپ های تبلیغاتی و به منظور جلب مشتری نشان داده می‌شود؛ اما هنگام تصادف واقعا با مرکز اورژانس تماس گرفت و پس از آنکه اطلاعات لازم را به آنها دادم، تنها در عرض چند لحظه نیروهای پلیس و آتش‌نشانی به محل رسیدند و مرا نجات دادند".

 

برخلاف دیگر سیستم های هشدار تصادف، کمک های اورژانسی فورد نیازی به عضویت و پرداخت صورت حساب ماهانه ندارد و تنها چیزی که لازم دارد، شماره تلفن همراه مشتری است؛ از دیگر ویژگی های سیستم SYNC می‌توان به سرعت عمل آن در ارتباط مستقیم با واحد اورژانس اشاره کرد. همین اوامر (سرعت و کیفیت) در شرایط اورژانسی بسیار حائز اهمیت بوده و می‌توانند حد فاصل مرگ و زندگی را تعیین کنند؛ به همین دلیل است که SYNC از رقبای خود پیشی گرفته و به سیستمی کارآمد مشهور شده است.

گفتنی است، شما می‌توانید با ارتقا سیستم SYNC در تمامی مدل های 2008 و اوایل 2009 محصولات فورد، از خدمات سرویس "گزارش سلامت خودرو (VHR)" نیز استفاده کنید. خودروساز آمریکایی از نیمه سال 2009 تمامی محصولات خود را به این سیستم تجهیز کرده است. با استفاده از این سیستم مالکان می‌توانند وضعیت خودروی خود را به صورت مرتب گزارش داده و توصیه های لازم را دریافت کنند. لازم به ذکر است، مالکان محصولات فورد می‌توانند با مراجعه به وب سایت www.syncmyride.com محتوای گزارش ها و نحوه ارائه اطلاعات را به میل خود تنظیم کنند؛ با تائید تنظیمات، یک گزارش محرمانه برای مالک فرستاده می‌شود. ارزیابی وضعیت سیستم ها، برنامه تعمیرات، تعمیرات مورد نیاز پس از آخرین بازدید، و حتی اعلام فراخوان ها، بخش هایی هستند که در این گزارش دیده می‌شوند. مالکان می‌توانند از این گزارش پرینت بگیرند یا آن را به شخص دیگری ایمیل کنند و یا با یک کلیک به وب سایت نمایندگی مورد نظر خود مراجعه و با ارائه این گزارش، درخواست بازدید از خودروی خود را تائید و زمان بازدید را تعیین کنند.

چنانچه در این گزارش با یک مشکل حاد مواجه شوید، سیستم یک پیام متنی به تلفن همراه شما ارسال می‌کند و در آن توصیه های لازم را برای مدیریت بهینه شرایط توضیح می‌دهد. این سیستم با فراهم آوردن امکان برقراری و پاسخگویی به تماس های تلفنی به صورت هندزفری و همچنین مدیریت سیستم اطلاعات-سرگرمی، خاطری آسوده را برای رانندگان و سرنشینان به ارمغان می‌آورد. شما می‌توانید جهت کسب اطلاعات بیشتر در خصوص سیستم SYNC با مشاوران بخش تکنولوژی کمپانی فورد تماس بگیرید یا به وب سایت www.bobhurleyford.com مراجعه نمایید. مشاوران این کمپانی با شنیدن مشکلات مشتریان خود، متوجه نیازهای آنان شده و راهی برای پاسخگویی و برآورده کردن هرچه بهتر این نیازها می‌یابند.

 

14.کیسه هوا :

به طورکلی دو نوع "سیستم نگهدارنده اولیه" و "سیستم نگهدارنده ثانویه" در خودرو وجود دارد. سیستم نگهدارنده اولیه بر عهده کمربند ایمنی و سیستم نگهدارنده ثانویه (Secondary Restraint System) یا همان SRS بر عهده کیسه هوا می باشد. کیسه هوا یکی از مهم ترین و حیاتی ترین تجهیزات ایمنی وسایل نقلیه به شمار می رود. بدین صورت که در مدت زمان حدود یک هزارم  ثانیه در حین وقوع تصادف یا ضربه ناگهانی، پر از باد می شود و هم زمان با منبسط شدن، بین سر شخص و قسمت های سخت داخلی خودرو قرار می گیرد. ازاین رو، کم ترین میزان ضربه یا آسیب به راننده  وارد می شود. کیسه های هوا معمولاً روی فرمان یا داشبورد جاسازی شده اند تا در هنگام ضربات ناگهانی، مانع از برخورد سر راننده یا شاگرد به فرمان یا داشبورد شوند.

البته برخی شرکت های خودروسازی، درها، سقف، و صند لی ها را نیز به کیسه هوا مجهز کرده اند. در این مناطق از حس گر های مخصوصی استفاده شده است تا از بروز خسارت های جانی روی سایر سرنشینان جلوگیری به عمل آید. برخی شرکت های خودروسازی، ازآن جاکه عده ای رانندگان در سرعت های پایین، از کمربند استفاده نمی کنند و در این سرعت ها، تمایلی نیز به استفاده از وسایل ایمنی ندارند، سیستم ایمنی خودروها را به گونه ای طراحی کرده اند که کیسه های هوا، در سرعت هایی بین 20 تا 25 کیلومتربرساعت به بالا فعال شوند.کیسه هوا از سه بخش اصلی کیسه، حس گر، و ژنراتور تولید گاز تشکیل شده است. کیسه هوا از الیاف نایلون بسیار سبک با قابلیت های ویژه ساخته شده است. همان طورکه اشاره شد، کیسه های هوا معمولاً در بین فرمان، داشبورد، درب ها، و صندلی ها جاسازی شده اند.

نحوه عملکرد حس گر کیسه هوا بدین شکل است که با هوشمندی بالا در موقعیت تصادف، به سیستم داخل جعبه حاوی کیسه هوا دستور می دهد تا کیسه هوا را پُر کند. این دستور معمولاً یک سیگنال الکترونیکی است که پیامد آن، ایجاد یک انفجار در ژنراتور تولید گاز است و در نتیجه، گاز حاصل از این انفجار، وارد کیسه هوا می شود و آن را منبسط می کند. ژنراتور تولید گاز هم بخشی از سیستم  کیسه هوا می باشد که در آن طی یک فرآیند شیمیایی، گاز نیتروژن تولید می شود و کیسه هوا را قبل از برخورد سرنشین با فرمان، داشبورد، درب، و...  با فشار بالا باز می کند.

نحوه عملکرد حس گر کیسه هوا بدین شکل است که با هوشمندی بالا در موقعیت تصادف، به سیستم داخل جعبه حاوی کیسه هوا دستور می دهد تا کیسه هوا را پُر کند. این دستور معمولاً یک سیگنال الکترونیکی است که پیامد آن، ایجاد یک انفجار در ژنراتور تولید گاز است و در نتیجه، گاز حاصل از این انفجار، وارد کیسه هوا می شود و آن را منبسط می کند. ژنراتور تولید گاز هم بخشی از سیستم  کیسه هوا می باشد که در آن طی یک فرآیند شیمیایی، گاز نیتروژن تولید می شود و کیسه هوا را قبل از برخورد سرنشین با فرمان، داشبورد، درب، و...  با فشار بالا باز می کند.

آن چه که در کیسه هوا نقش اساسی در تولید گاز نیتروژن دارد، ماده شیمیایی سدیم آزید (NaN3) است که به شکل قرص در داخل مجموعه کیسه هوا جاسازی شده است. باید گفت که این ماده شیمیایی در بعضی موارد سبب ایجاد خارش پوست و حساسیت در برخی افراد می شود. این ماده در اثر انفجار، به گاز بی خطر نیتروژن، دی اکسید کربن، و مقدار کمی هیدروکسید سدیم تبدیل می شود. در شکل زیر، تصویر واقعی جرقه زن و قرص های سدیم آزید نشان داده شده است.

 

گفته شده است که گاز نیتروژن، 80% گاز موجود در هوا را تشکیل می دهد. هم چنین لازم به ذکر است که علاوه بر این ماده شیمیایی، از پودر تالکوم نیز به منظور لغزنده کردن سطوح داخلی کیسه هوا استفاده می شود. این ماده باعث عدم چسبندگی سطوح داخلی کیسه هوا به یکدیگر می شود.

کیسه های هوا بسته به محل قرارگیری آن ها در داخل خودرو، نام گذاری شده اند. مهم ترین آن ها کیسه هوای جلو است که از سر و گردن راننده و شاگرد محافظت می کند. نوع دوم، کیسه هوای زانو است که از پاها و زانوها مراقبت می کند. نوع سوم، کیسه هوای جانبی و پرده ای است که سرنشینان را در برابر شکستن شیشه ها و ضربات ناشی از درب ها و بخش های کناری محافظت می نماید.

اگرچه فلسفه کیسه هوا این است که در حین وقوع تصادف عمل نماید و از جان سرنشینان محافظت کند، اما مواردی وجود دارند که با وجود شدت تصادفات خودرو،  کیسه های هوا عمل نمی کنند. مهم ترین این موارد عبارت است از: (1) تغییر شکلی که در یک نقطه از بدنه خودرو به طور متمرکز به وقوع بپیوندد. مثلاً برخورد با تیر برق. (2) تغییر شکل هایی که به تدریج صورت بگیرد. مثلاً برخورد از پشت به کامیون در حال حرکت. (3) در تصادف هایی که مانع مورد برخورد، تغییر شکل زیادی بدهد. مثلاً برخورد جانبی به ماشین. (4) در تصادفاتی که ضربه و تغییر شکل در نواحی متعدد و پس از برخوردهای مکرر صورت پذیرد. (5) در مواردی که کیسه هوا قبلاً در یک تصادف به طور ناقص عمل کرده باشد. گفتنی است، طراحی کیسه هوا به گونه ای است که پس از یک بار عمل کردن، منبسط می شود و پس از انقباض کامل، دیگر قابل استفاده مجدد نخواهد بود.

تاکنون کیسه های هوا به ویژه انواع ترکیبی آن ها، جان بسیاری از افراد را نجات داده  و از بروز بسیاری از صدمات جلوگیری کرده اند. طبق آمار اخیر کشور آمریکا، از سال 1987 تا 2008، بیش از 25000 نفر از رانندگانی که خودروی آن ها به کیسه هوا مجهز بوده است، از مرگ حتمی نجات یافته اند. در سال 1996 نیز، تجهیز خودروها به کیسه های هوا باعث شد تا حدود 600 نفر از رانندگان در تصادفات جاده ای، از مرگ نجات یابند.

گفتنی است، در برخی موارد که خلاصه ای از آن ها در بالا گفته شد، در صورت عملکرد ناصحیح کیسه های هوا، خطرات جبران ناپذیری در انتظار راننده و سرنشینان خودرو خواهد بود. گزارش شده است که در سالهای اخیر هشت کودک که همه آن ها به صورت نامناسب در داخل خودرو نشسته بودند، جان خود را از دست دادند. این حوادث می تواند ناشی از عدم آگاهی والدین از چگونگی عملکرد کیسه های هوا باشد. ازاین رو، نمی دانند متناسب با عملکرد کیسه های هوا، کودکان زیر 12 سال خود را در کدام قسمت خودرو بنشانند. گفته شده است که افراد کوتاه قد تا حد امکان با فاصله بیش تری پشت فرمان بنشینند تا هنگام باز شدن کیسه هوا دچار خفگی نشوند. هم چنین توصیه شده است که افراد سال خورده و خانم های باردار نیز تا حد امکان باید از صندلی عقب استفاده کنند؛ زیرا تحمل آنان در برابر ضربه های وارده از سوی کیسه هوا کم است و این ضربات ممکن است برای آنان خطرناک باشد.

 

15. نمایشگر مجازی  (Head-Up Display):

تکنولوژی ایی متعلق به 65 سال پیش..

داشتن دید مناسب و اطلاع از وضعیت جاده از اهمیت بسیاری در رانندگی برخوردارند، اما با پیشرفت صنعت خودروسازی و رشد روزافزون تکنولوژی، روزانه علامت ها و نشانگرهای مختلفی به خودروها اضافه می‌شوند که اطلاعات مختلفی را در اختیار راننده قرار می‌دهند. توجه به این علامت ها در بسیاری از مواقع حواس راننده را از جاده پرت می‌کنند و سبب بروز تصادف می‌شوند. تکنولوژی نمایشگر مجازی (Head-Up Display) نیز، با در نظر گرفتن این دو موضوع درصدد ایجاد یک تحول اساسی در صنعت خودروسازی و بهبود شرایط رانندگی می‌باشد. بدین ترتیب و با استفاده از این تکنولوژی دیگر هیچ پیچی را از دست نخواهید داد و در مه و شرایط نامساعد جوی به راحتی رانندگی خواهید کرد.

در مجموع می‌توان گفت سیستم HUD با نمایش اطلاعاتی چون محدوده جاده، محل پیچ‌ها، میزان فاصله با خودروی جلویی، اطلاعات رستوران ها و استراحتگاه ها بر روی شیشه جلو، جاده را در کف دستان شما قرار می‌دهد. شاید برای شما هم جالب باشد اگر بدانید، این تکنولوژی فوق‌العاده کاربردی از سال ها پیش در خدمت بشر بوده است.

در دهه 50 میلادی، این سیستم در جت های جنگنده مورد استفاده قرار گرفت و اطلاعاتی چون ارتفاع، سرعت، و حتی سیستم نشانه گیری را در قسمت جلوی دریچه بالای سر خلبان به نمایش می‌گذاشت. اگر شما هم با بازی های کامپیوتری آشنایی داشته باشید، حتما این موارد را مشاهده کرده‌اید. برای درک طرز کار این سیستم، بهتر است شیشه اتومبیل خود را همانند یک نمایشگر شفاف تصور کنید که اطلاعات مورد نیاز را، درست در جلوی دید شما به نمایش می‌گذارد؛ بدین ترتیب دیگر نیازی نیست تا نگاه خود را از جاده گرفته و به صفحه کیلومترشمار یا نمایشگر کوچک سیستم مسیریاب منعطف دارید؛ همه چیز در جلوی دید شما قرار دارد!

شاید شما هم مانند افراد بسیاری تصور کنید که این سیستم تنها بر روی خودروهای پیشرفته و لوکس وجود دارد. اما کمپانی Pioneer در سال 2012، یک نمایشگر مجازی مجزا طراحی کرد که به راحتی می‌توانید آن را در قسمت بالای کابین خودروی خود نصب کنید و اطلاعات لازم را بر روی شیشه جلوی اتومبیل ببینید. این سیستم با اتصال به یک اپلیکیشن که بر روی تلفن همراه شما نصب می‌شود، اطلاعاتی چون مسیریابی، مکان های مورد علاقه، و حتی خطرات و موانع موجود در جاده را برای شما نشان می‌دهد.

نخستین نمایشگر مجازی در سال 1988 توسط کمپانی جنرال موتورز معرفی شد. در آن سال ها، این نمایشگر ابتدایی اطلاعاتی چون سرعت و دور موتور را نمایش می‌داد. اما به مرور زمان و با پیشرفت علم و فناوری، اطلاعات پیچیده تر و مهم تری توسط این نمایشگرها به نمایش درآمدند. بدین ترتیب، تکنولوژی "حقیقت محض" (AR) جایگزین نمایشگرهای قدیمی شد. سیستم های AR با همراهی مسیریاب ماهواره‌ای، دوربین‌های اینفرارد، اینترنت، و اپلیکیشن های تلفن همراه، شیشه جلوی خودروی شما را به یک نمایشگر اطلاعاتی متحرک تبدیل می‌کنند. برای درک بهتر مزایای این سیستم، تصور کنید سفری طولانی در جاده‌ای ناشناس در پیش دارید. در این جاده پیچ ها و موانع بسیاری وجود دارد که شما با هیچ کدام آشنا نیستید.

در چنین شرایطی خطرات بسیاری شما را تهدید می‌کنند. اما اگر خودروی شما به نمایشگر مجازی مجهز باشد، دیگر نگرانی نخواهید داشت؛ چرا که این سیستم، محدوده جاده، محل پیچ ها، رستوران ها، مغازه ها، و حتی منوی آنها و قیمت محصولاتشان را نیز به شما نشان می‌دهد؛ اما نه بر روی یک صفحه نمایش کوچک که نگاه کردن به آن، موجب حواس پرتی شما شود، بلکه بر روی شیشه جلوی ماشین! در صورتی که این سیستم را به دوربین های روی داشبورد و کروز کنترل قابل تنظیم متصل کنید، یکی از بهترین و قابل اطمینان ترین وسایل ایمنی را در اختیار خواهید داشت؛ چرا که علاوه بر نمایش محدوده جاده در محل واقعی، فاصله شما با خودروی جلویی نیز مشخص می‌شود. جالب است بدانید که این سیستم حتی نحوه سبقت از خودروهای دیگر را به شما نشان می‌دهد.

در چنین حالتی، حتی در شرایط آب و هوایی نامطلوب، برای مثال مه غلیظ، نیز می‌توانید با اطمینان خاطر و بدون ترس و نگرانی از بروز تصادف و برخورد با موانع رانندگی کنید. شاید در نگاه اول نمایش حجم عظیمی از اطلاعات بر روی شیشه، عجیب و غیر عادی به نظر برسد؛ اما چنانچه استفاده از این سیستم بر روی تمامی خودروها الزامی شود، به جرات می‌توان گفت که تا حد بسیار زیادی از میزان تصادفات جاده‌ای کاسته می‌شود. ما نیز امیدواریم در آینده نزدیک، شاهد حضور بیشتر خودروهای مجهز به HUD در کشورمان باشیم.

 

16. جی  پی  اس (GPS) :

سیستم جی پی اس (GPS)، یک سیستم مسیریاب جهانی است که از طریق ماهواره، اطلاعات را دریافت می کند و توسط یک واحد گیرنده برای مسیریابی، مورداستفاده قرارمی گیرد. این سیستم تنها سیستمی است که در حال حاضر می تواند موقعیت دقیق شما را بر روی زمین در هر زمان، در هر مکان، و در هر شرایط آب و هوایی مشخص کند. ماهواره هایی که بدین منظور استفاده می شوند، به سفارش وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا ساخته شده و در مدار قرار گرفته اند. اولین ماهواره جی پی اس (GPS) در سال 1978، به عبارتی حدود 35 سال پیش، در مدار زمین قرار گرفت. این سیستم ماهواره ای، ابتدا برای کاربردهای نظامی تهیه شد. ولی از سال 1980 به بعد، استفاده عمومی از آن آزاد شد. سرانجام در سال 1994، یک شبکه 24 ماهواره ای تشکیل شد که در حال حاضر تعداد ماهواره های آن به 28 عدد رسیده است

خدمات این شبکه بزرگ، در هر شرایط آب و هوایی و در هر نقطه از کره زمین در تمام ساعت شبانه روز، در دسترس است. سازندگان این سیستم قدرتمند، هیچ حق اشتراکی برای کاربران در نظر نگرفته اند و استفاده از این سیستم رایگان است. تنها دلیل اقبال عمومی مبنی بر تمایل بسیار زیاد برای استفاده از این سیستم در علوم مختلف، دقت بالای این سیستم و جهانی بودن آن است. این شبکه ماهواره ای، در طول 24 ساعت شبانه روز فعال است و در هر زمان و مکان می توانید موقعیت خود را توسط آن تعیین کنید. در ادامه به بررسی نحوه عملکرد این شبکه پرداخته شده است.

نحوه عملکرد سیستم ماهوار :

ماهواره های شبکه مسیریاب جی پی اس (GPS) در یک مدار معین، زمین را دو بار در روز دور می زنند و سیگنال های اطلاعاتی را به زمین ارسال می کنند. گیرنده GPS این اطلاعات را می گیرد و به روش های هندسی، مکان دقیق کاربر را محاسبه می کنند. در واقع، اساس عملکرد گیرنده، مقایسه زمان ارسال سیگنال با زمان دریافت سیگنال است. این اختلاف زمان، فاصله دقیق ماهواره از گیرنده جی پی اس را مشخص می کند. در نتیجه این اندازه گیری، گیرنده با در نظر گرفتن فاصله دقیق بین ماهواره و گیرنده، مکان کاربر را مشخص می کند و خروجی آن را روی نقشه الکترونیکی نشان می دهد. دریافت کننده ها با سیگنال هایی که از حداکثر سه ماهواره دریافت می کند، مسیر حرکت و مختصات دو بعدی مکان (طول مکان و عرض مکان) را محاسبه می کند. البته گیرنده با دریافت سیگنال از چهار ماهواره یا بیش تر، به راحتی می تواند مختصات سه بعدی مکان (طول مکان، عرض مکان، و ارتفاع مکان) را نیز محاسبه کند. در هر حال، زمانی که مکان کاربر مشخص شد، شبکه GPS می تواند اطلاعاتی نظیر سرعت، مسیر، مسافت پیموده شده، کل مسافت پیموده شده تا مقصد، زمان طلوع و غروب خورشید، و ... را ارائه دهد.

کاربرد در خودرو :

این سیستم ها صفحه نمایش بزرگی دارند و این امکان را به راننده می  دهد تا در هنگام رانندگی، به سادگی بتواند نقشه جی  پی  اس (GPS) را دنبال کند. این گیرنده  ها، با استفاده از برق خودرو کار می  کنند ازاین  رو تنها مناسب برای استفاده در داخل خودرو هستند. ویژگی جالبی که معمولاً در این دستگاه  ها وجود دارد، راهنمایی  های صوتی دستگاه است که به راننده این امکان را می  دهد تا بی  آن که تمرکز خود را حین رانندگی از دست بدهد، بتواند با گوش دادن به صدای دستگاه مسیریاب طبق نقشه رانندگی خود را ادامه دهد. برخی امکانات دستگاه که در خودرو مورد استفاده قرار می  گیرد، عبارتند از: جستجوی دقیق مکان  ها و راه  ها، جستجوی اتوماتیک سریع راه درصورت انحراف از مسیر اصلی، نمایش خلاصه  ای از مسیر موردنظر، نمایش سرعت لحظه  ای خودرو، جستجوی سریع راه و ارائه بهینه  ترین مسیر، جستجو از طریق آدرس، نام کوچه، یا تقاطع، قابلیت انتخاب کوتاه  ترین و سریع ترین راه، نمایش نام خیابان و منطقه به  طور دقیق، مسیریابی هوشمندانه و گویا به سوی مقصد، جستجو از روی اماکن مهم، نقشه، و غیره

 

17.سیستم پیشگیری از تصادف و رادار :

از دهه 60 و 70 میلادی تعداد تصادفات رانندگی و جراحات و مرگ و میرهای ناشی از آن ها فوق‌العاده کاهش پیدا کرده است. این امر می‌تواند به دلیل قوانین مربوط به ایمنی خودروها باشد که در اکثر کشورها به تصویب رسیده‌اند. این پیشرفت ها در گذر زمان و به تدریج حاصل شده‌اند. برای مثال، معرفی  کمربند ایمنی در دهه 50 میلادی را در نظر بگیرید. این ابزار ساده تأثیری آنی بر راننده ها نداشت. در واقع، تا مدتی طولانی استفاده از کمربند زیاد رایج نبود و در کل ایالات متحده آمریکا فقط 10 تا 15 درصد از راننده ها از آن استفاده می‌کردند. در سال 1965، به ازاء هر 100 میلیون مایل (160,934,400 کیلومتر) سفر در ایالات متحده، تقریباً شش تصادف منجر به مرگ وجود داشت که آمار واقعاً تکان‌دهنده‌ای است. از سال 1984 به بعد، استفاده از کمربندهای ایمنی رفته رفته رواج پیدا کرد و علت آن هم وضع چندین و چند قانون سخت‌گیرانه بود. در حال حاضر و در آغاز قرن بیست و یکم، به ازاء هر 100 میلیون مایل سفر در ایالات متحده، کمتر از دو تصادف مرگ بار رخ می‌دهد.

 در سال های اخیر، راننده ها به تجهیزات ایمنی خودرو و سیستم های هشدار و پیشگیری از تصادف توجه زیادی نشان داده‌اند  و به دنبال افزایش تقاضا، خودروسازان هم به تولید و گسترش فناوری های پیچیده رو آورده‌اند. یکی از پیشرفت های مهمی که با امید کاهش آمار جراحات و مرگ و میرها صورت گرفته است، ابداع سیستمی به نام سیستم پیشگیری از تصادف (PCS) است. این فناوری به طور مداوم وضعیت راننده و موانع مسیر را بررسی می‌کند تا میزان خسارت و آسیب ناشی از تصادف را به حداقل برساند. از آن جایی که بیشتر سیستم های پیشگیری از تصادف به صورت اتوماتیک کار می‌کنند و تصادف ها هم قابل پیش‌بینی نیستند، طراحی این سیستم ها بسیار پیچیده است. سیستم باید به دقت تنظیم شده باشد و پس از تولید هم مورد تست قرار بگیرد. همان طور که می‌توانید حدس بزنید، تست کردن، بخش مهمی از فرایند تولید است تا اطمینان حاصل شود هنگامی که سیستم فعال می‌شود، کاملاً درست کار می‌کند. تنها چیزی که راننده هنگام رانندگی در جاده می‌خواهد این است که ترمز بدون جیغ کشیدن، خودرو را به حالت توقف در بیاورد. ولی سیستم پیشگیری از تصادف چگونه کار می‌کند؟ یک کامپیوتر چطور می‌تواند تشخیص بدهد حواس راننده خودرویی که از روبرو می‌آید پرت شده است و دارد از مسیر مستقیم منحرف می‌شود؟

دو نوع سیستم ایمنی در خودروها وجود دارند: سیستم فعال (active) و سیستم انفعالی (passive). سیستم ایمنی انفعالی، غیر فعال می‌ماند و فقط در صورت لزوم فعال می‌شود. یک مثال خوب از این نوع سیستم، همان کمربند ایمنی است. هنگامی که سرنشین خودرو کمربندش را می‌بندد، کمربند به طور اتوماتیک سفت نمی‌شود تا زمانی که خودرو به ناگهان متوقف بشود. شاید بتوان گفت کیسه هوا هم نوعی سیستم ایمنی انفعالی است. شاید هم بتوان استدلال کرد، چون کیسه های هوا به حسگرهایی متصلند که شدت تصادف را تعیین می‌کنند، و برای باز شدن از اطلاعات این حسگرها استفاده می‌کنند، در گروه سیستم های ایمنی فعال قرار می‌گیرند.

 سیستم ایمنی فعال، به خصوص وقتی صحبت از سیستم پیشگیری از تصادف پیش می‌آید، بسیار با سیستم ایمنی غیر فعال تفاوت دارد. سیستم های فعال بر اساس سیگنال ها و اطلاعات گردآوری شده کار می‌کنند و کارشان این است که یا در مواقع خطر به راننده هشدار بدهند یا در مانورهای حیاتی، مانند کنترل  فرمان در حین ترمزگیری، به راننده کمک کنند. این قبیل سیستم ها، مدام به دنبال اطلاعاتی در مورد وضعیت جاری وسیله نقلیه هستند. از آن جایی که واحدهای تشخیص تصادف از فناوری های متعددی نظیر امواج مادون قرمز استفاده می‌کنند، بیشتر سیستم های پیشگیری از تصادف امروزی، به کمک رادار کار می‌کنند.

هر نوع موجی، می‌تواند مانند یک موج صدا تشدید یا منعکس شود. اگر بالای یک چاه یا یک دره عمق بایستید و داد بزنید، می‌بینید که صدایتان طنین می‌اندازد و منعکس می‌شود. سیستم های راداری، به جای امواج صوتی، از امواج رادیویی استفاده می‌کنند. امواج رادیویی نامرئی هستند و بسیار سریع‌تر از امواج صوتی حرکت می‌کنند. سیستم های پیشگیری از تصادف، مجهز به گیرنده های رادار کوچکی هستند که در جلو خودرو و معمولاً داخل جلو پنجره نصب می‌شوند و از آن جا پیوسته امواج رادار با فرکانس بالا ارسال می‌کنند. این امواج به نزدیک ترین اشیاء برخورد می‌کنند و به سمت حسگرها برمی‌گردند.

یک واحد مجزا که به حسگرها متصل است، مدت زمان لازم برای ارسال و بازگشت امواج را محاسبه می‌کند. سیستم پیشگیری از تصادف با استفاده از این اطلاعات می‌تواند بلافاصله موقعیت، فاصله و سرعت خودرویی که از مقابل می‌آید را تشخیص بدهد. اگر تغییری ناگهانی که بتواند منجر به تصادف بشود در این موارد به وجود بیاید ، سیستم هشدار می‌دهد و یا به راننده کمک می‌کند از بروز تصادف جلوگیری کند. خب، تا این جا متوجه شدیم که اگر سیستم پیشگیری از تصادف، احتمال وقوع تصادف را تشخیص بدهد، نمی‌تواند دست روی دست بگذارد و اجازه بدهد اتفاق بدی بیفتد. ادامه مطلب را بخوانید تا ببینید در حال حاظر چه نوع سیستم هایی در بازار وجود دارند.

 

انواع سیستم های پیشگیری از تصادف :

بعضی سیستم ها از یک هشدار صوتی استفاده می‌کنند تا احتمال وقوع تصادف را به راننده هشدار بدهند. این هشدار صوتی فقط به راننده هشدار می‌دهد و او را آماده انجام یک اقدام پیشگیرانه می‌کند. سیستم هایی هم وجود دارند که کنترل قسمت معینی از خودرو را به دست می‌گیرند. سیستم های ترمزی هم وجود دارند که با ایجاد فشار اضافی در ترمزها، به راننده کمک می‌کنند در اسرع وقت سرعت خودرو را پایین بیاورد و میزان خسارات ناشی از تصادف را کاهش بدهد. بعضی از سیستم های پیشگیری از تصادف به کمربندهای ایمنی متصل هستند و پیش از بروز تصادف، به صورت اتوماتیک کمربندها را سفت می‌کنند. اغلب به این گونه سیستم ها، سیستم سفت کننده کمربند گفته می‌شود.

 این قبیل سیستم ها باید بسیار دقیق تنظیم و نصب بشوند چون هرگونه عیب و ایراد کوچکی می‌تواند حواس راننده را پرت کند و خودش زمینه‌ساز تصادف بشود؛ به همین خاطر، مهندسان و خودروسازان، سیستم های پیشگیری از تصادف را بسیار دقیق تست می‌کنند تا مطمئن شوند هیچ عیب و ایرادی وجود ندارد. یکی از اولین موارد استفاده از سیستم پیشگیری از تصادف، در سال 2003 بود که کمپانی مرسدس بنز، سیستم Pre-Safe را روی سدان های S-Class نصب کرد. در آن زمان، کمپانی مرسدس بنز اعلام کرد: "این سدان اولین خودروی دنیاست که مجهز به یک سیستم شگفت‌انگیز است که می‌تواند بروز تصادف را چند ثانیه جلوتر تشخیص بدهد و برای جلوگیری از تصادف کارایی بسیار بالایی دارد." آن سیستم از حسگرهایی استفاده می‌کرد که زاویه فرمان و شتاب خودرو را محاسبه می‌کردند ولی قادر به ارزیابی شرایط محیطی نبودند.

سیستم پیشگیری از تصادف مرسدس بنز می‌توانست کمربندها را پیش از وقوع تصادف سفت کند، به طور اتوماتیک سانروف را بندد و هنگام مانورهای اضطراری، صندلی های خوابیده شده را به حالت اولیه برگرداند. سیستم های جدیدتر، نظیر سیستم Pre-Collision ساخت کمپانی تویوتا از رادار استفاده می‌کند. این کمپانی سیستم پیشگیری از تصادفش را در سال 2003 و روی تویوتا پریوس نصب کرد. این سیستم برای تعیین این که چه وقت ترمز کمکی فعال شود و کمربندهای ایمنی سفت شوند از امواج میلی‌متری رادار استفاده می‌کند. کمپانی تویوتا سیستم تنظیم صندلی های عقب هنگام بروز تصادف را هم تعبیه کرده است. اگر بروز تصادف قریب‌الوقوع باشد، صندلی های خوابیده شده عقب به طور اتوماتیک به حالت اولیه برمی‌گردند. کمپانی فورد هم سیستم راداری خودش را به بازار عرضه کرده است. این سیستم روی جدیدترین محصولات این کمپانی مانند فورد Taurus، سدان Lincoln MKS و شاسی‌بلند Lincoln MKT نصب شده است. کمپانی های هوندا و نیسان نیز سیستم های هشدار عبور از خط و پیشگیری از تصادف را روی بسیاری از مدل هایی که فقط در ژاپن به فروش می‌رسند نصب کرده‌اند.

امیدواریم با ارائه این مطالب اطلاعات جامعی را در اختیار شما کاربران گرامی قرار داده باشیم همواره ما را از نظرات خود بهره مند سازید.

پایان بخش تجهیزات داخلی..

گرد آورنده : Ali Reza